Waarom sommige mensen geen of milde symptomen hebben
Wat hebben reeds bestaande nierfunctiestoornissen te maken met het coronavirus? Wat is een virus eigenlijk en wat is het verband met het lymfestelsel? Dit artikel onderschat op geen enkele manier de ernst van de huidige COVID-19, noch de inspanningen die momenteel worden geleverd. In tegendeel…
Inhoudsopgave
Wat is een virus?
Een virus is een genetisch materiaal (DNA of RNA) omgeven door een jasje van eiwit. Virussen worden geclassificeerd als “niet-levend” materiaal. Ze kunnen alleen worden geactiveerd zodra ze zijn afgeleverd in een levende gastheer (mens, dier of plant).
Waarom hebben sommige mensen ervaren geen of milde symptomen, terwijl anderen sterven?
Het virale activatieproces
Er bestaan 3 essentiële stappen hoe een infectie optreedt. Ons werd verteld dat dit te wijten is aan ons immuunsysteem. Maar wat is ons immuunsysteem? Ons immuunsysteem is overwegend ons lymfestelsel! In welke mate we worden beïnvloed door bacteriële of virale infecties (waaronder coronavirus COVID-19) is afhankelijk van hoe goed ons lymfestelsel werkt en… hoe goed onze nierfunctie is.
Structuur van het coronavirus
Virussen, zoals het SARS-virus en de huidige coronavirus, eenmaal in ons lichaam, bindt zich eerst aan de uitstekende delen van het celmembraan genoemd glycoproteïne spikes. Het virus wordt vervolgens opgeslokt door de celmembraan tijdens een proces genaamd clathrin-gemedieerde endocytose waarbij het virus wordt opgesloten in een beschermende zak. Deze zak noemt men een vacuole of endosoom (in bijna alle cellen wordt een grote zak gevonden die wordt gebruikt om het afval of giftige stoffen op te slaan. Dit ten dienste van de reserves die nodig zijn voor de cel om de samenstelling van de interne cellen te behouden). Virussen vereisen 3 verschillende processen die moeten plaatsvinden voordat het virus actief wordt, zich vermenigvuldigt en het een reeks van infecties creëert. Indien één van deze werkwijzen niet in het lichaam optreden blijft het virus latent (slaap), en heeft het geen effect of symptomen.
Stap 1
Virussen treden de cellen binnen door een binding aan te gaan met zijn antenne-achtige receptoren die uitsteken op het celmembraan. Het bindingsproces resulteert in de fusie van het virus met het celmembraan, waardoor het virus de cel kan binnentreden. Het virus materiaal wordt onmiddellijk en effectief ingekapseld en in quarantaine gebracht in een endosoom als beschermend mechanisme van de cel.
De Franse professor in de microbiologie en wereldberoemd expert op het gebied van infectieziekten Dr. Didier Raoult, behandelt COVID-19-patiënten met succes met chloroquine. Chloroquine staat goed bekend dat het virus de toegang wordt belemmerd. Wij hebben geen controle over deze stap.
Stap 2
De tweede stap van de virusactivering wordt veroorzaakt door de instroom van kaliumionen die langs het celmembraan passeren door het M2-ion-kanaal. De overgang van een natrium- tot een kalium-rijke omgeving in rijpende endosomen, verlaagt de zuurtegraad van het milieu ìn de endosomen en activeert de ontkleding van de viruskern binnen de cel. Het gevolg daarvan is dat het virale RNA in de celkern (waarbij replicatie en transcriptie plaatsvindt), leidt tot infectie. Een verandering van de zuurtegraad in het endosoom geeft bij het binnentreden van onze celkernen viraal RNA vrij. Daar wordt het geactiveerd en creëert een cytokinenstorm (een grote infectie). Wij hebben geen controle over deze stap.
Stap 3:
Over de vorige twee vermelde stappen hebben wij geen controle, maar over stap 3 hebben we wel controle.
Zodra de virale stof is binnengetreden en doorheen het lichaam wordt verzonden, is het aan het immuunsysteem – en in het bijzonder het lymfestelsel – om de infectie te bestrijden! Ons lymfestelsel bestaat uit een vaatstelsel, klieren en organen. Het strekt zich door het hele lichaam en is verbonden met elke cel via lymfevaten en interstitiële vloeistof (de vloeistof die elke cel omringt). In tegenstelling tot de bloedsomloop, vervoert het lymfestelsel geen bloed of plasma. Het vervoert lymfe; een witte vloeistof die onze witte bloedcellen door het hele lichaam transporteert en uitgezonden wordt naar gebieden waar een infectie heerst.
Het lymfesysteem
Ons lymfesysteem
De rol van het lymfesysteem is om de hormonen te transporteren, het absorberen en vervoeren van vetzuren en vetten uit het spijsverteringsstelsel, zodat onze cellen het afval, de ongewenste eiwitten en toxinen kunnen blijven verwijderen en de infecties kan blijven bestrijden. Onze witte bloedcellen vormen een essentieel onderdeel van ons lymfestelsel. Zij omvatten:
- lymfocyten
- neutrofielen
- monocyten en macrofagen
- natural killer T-cellen
- dendritische cellen
- bloedplaatjes
- endotheelcellen, et cetera.
Witte bloedcellen (WBC) worden gevonden in lymfe zelf, het lymfeweefsel en in bloed. WBC worden geproduceerd in het beenmerg, in de lymfeklieren en in de thymus en zijn een essentieel onderdeel van de immuunrespons indien het virus de eerste twee stappen doorbreekt.
Verband virus, lymfestelsel en nieren
Wat is het verband tussen virussen zoals Covid-19, het lymfestelsel en de nieren? Uit een studie dat werd gepubliceerd in ‘Kidney International’, het officiële tijdschrift van de International Society of Nephrology, leerden we dat niet alleen dat “het sterftecijfer significant hoger is bij patiënten met SARS gepaard met nierfunctiestoornissen, vergeleken met patiënten met SARS zónder nierfunctiestoornissen (91,7 % vs. 8.8%) (Pvoornamelijk zonder bewijs van glomerulaire pathologie”! Dit is essentieel, want het zijn de niertubuli die zorgen voor het evenwicht van water en elektrolyten in geheel ons lichaam. Dit proces noemt men: osmoregulatie. “Niertubuli absorberen selectief gefilterd water en elektrolyten uit het lichaamsvocht om deze manier de elektrolytenbalans te reguleren. De buisjes kunnen het meeste gefilterde water voor 99% weer terug absorberen via de urine. De buisjes reabsorberen ook natrium, kalium, chloride, calcium, magnesium en fosfaat.”
Wateropname
Wat gebeurt er als waterreabsorptie in het gedrang komt? Wanneer de vloeistof rond de cellen (de interstitiële vloeistoffen) water verliezen als gevolg van nierfunctiestoornissen, deze niet meer kunnen opnemen, ontstaat er een onbalans in de wateroplossing. Hierdoor treedt er een hogere concentratie van opgeloste stoffen buiten de cel. Om deze situatie weer te balanceren, drukt de cel het water buiten de cel. Door dit uitdrogingsproces wordt het celmembraan dun en de cel vervormt of verschrompelt. Door deze uitdroging vermindert de capaciteit van de cel energie te maken en te bevoorraden. Afval kan niet meer geëlimineerd worden en dit alles leidt tot cel- en gendysfunctie.
Deze cellulaire uitdroging veroorzaakt ook congestie en stagnatie van lymfe. Wanneer patiënten met acute nierbeschadigingen geïnfecteerd raken met het coronavirus, dan hebben zij al een chronisch uitgedroogd en verstopt lymfestelsel als gevolg van een chronische nierfunctiestoornis. Wanneer dit gebeurt dan is het immuunsysteem/lymfestelsel niet langer in staat om infectiegebieden te bestrijden met de essentiële witte bloedcellen, waardoor het virus verder rond wroetten.
Alle cellen produceren een zuur cellulair afval dat in de interstitiële vloeistoffen rondom de cellen wordt gedeponeerd. Wanneer dat zure afval niet uit de cellen kan worden afgevoerd vanwege interstitiële congestie, dan stapelen de zuren zich op en irriteren de buitenlagen van de organen. Deze zuuraccumulatie verlaagt de zuurtegraad van de vloeistoffen en veroorzaakt een inflammatoir respons. De beschermende maatregel van het lichaam op deze reactie is de verhoging van slijmproductie als gevolg van weefselbeschadigingen door het zuur. Deze interstitiële verzuring onderdrukt sterk de T-cel-gemedieerde immuniteit die nodig is om de infectie te bestrijden. Het vermindert sterk het vermogen van het lichaam zichzelf ertegen te verdedigen.
Uitleg symptomen Covid-19
De Italiaanse instelling ISS, als de leidende technisch-wetenschappelijke instantie van de Italiaanse nationale gezondheidsdienst, publiceerde 17 maart 2020 een document dat verklaarde wat de meest voorkomende symptomen waren van de Italianen die zijn gestorven zijn aan COVID-19:
- Koorts (77% van de gevallen)
- Ademhalingsproblemen (74% van de gevallen)
- Hoesten (42% van de gevallen)
Koorts
De huid is het grootste uitscheidingsorgaan in het menselijke lichaam. Het wordt ook vaak beschouwd als de derde nier van het lichaam, omdat de huid een belangrijke en vaak vitale rol speelt in de eliminatie van afval indien er sprake is van nierfunctiestoornissen. Koorts is een natuurlijke manier van het lichaam om afval te elimineren. De lichaamstemperatuur stijgt, waardoor de poriën in de huid verwijden, zodat het lichaam het afval, toxines en geïnfecteerd materiaal uit het lichaam kan duwen door middel van transpiratie en verdamping. Koorts moet goed begeleid worden, niet gestopt! Door het nemen van antipyretica (koortsverlagende middelen), stopt men het eliminatieproces zodat het afval in het lichaam verder kan accumuleren.
Ademhalingsproblemen
Als het lymfestelsel overbelast wordt, dan stapelen zuren en slijm zich op in de interstitiële vloeistoffen rondom de cellen. Dit vermindert de optimale longcapaciteit en leidt tot een beperkte ademhaling.
Hoesten
Hoesten is een natuurlijke beschermingsmechanisme van het lichaam om overbelaste opgestapeld slijm uit de longen te verwijderen. Het nemen van medicatie om het hoesten te stoppen is niet nuttig voor het eliminatieproces. Men moet de patiënt het juist leren hoesten aanleren in plaats van deze te stoppen!
Een officieel bevestigd 99% van alle Italiaanse sterfgevallen als gevolg van COVID-19, hadden allemaal reeds bestaande aandoeningen die allemaal werden veroorzaakt door nierinsufficiëntie. Dit is de reden waarom kinderen, jongeren en ouderen met een goede nierfunctie niet worden beïnvloed door COVID-19. De behandeling moet de nieren en het lymfatische systeem ondersteunen. Helaas zijn mensen stervende als gevolg van een reeds bestaande nierfunctiestoornis, verergerd door het coronavirus…